Η «Αντριανή» του Χρήστου Δεσύλλα είναι τόσο ζωηρή, στη μνήμη μου, όσο και στις σελίδες του ομώνυμου μυθιστορήματος. Σκηνές, χαρακτήρες, διάλογοι, εξωτερικά τοπία και εσωτεριοί χώροι, φιλοδοξίες, επιτυχίες και αποτυχίες, έρωτες και προδοσίες θυμίζουν άλλους καιρούς, παρόλο που κάποια περιστατικά από αυτά μπορεί να συμβαίνουν και στην εποχή μας. Το μεγάλο ταξίδι από την επαρχία στην πρωτεύουσα εξακολουθεί να γίνεται. Θα το ξαναδιαβάσω, ευχαρίστως, και στην καινούρια του έκδοση. Ιωάννα Καρατζαφέρη, συγγραφέας
Weiterführende Links zu "Χρήστος Δεσύλλας: Αχ, Αντριανή!..."
