Μανιάτη, Νικόλ - Άννα: Όταν κλαίνε τ' αστέρια

Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα [DDC: 889.3] Κυπριακή πεζογραφία - Μυθιστόρημα [DDC: 890.564 5] "... κι αφού, όπως λες, η γιαγιά σου ξέρει τι σας γράφουν τ' άστρα, γιατί δεν προσπαθείτε να το αποφύγετε, να το αλλάξετε;" "Γιατί δεν κάνει ν' αλλάζεις αυτό που σου γράφουν τ' άστρα. Πίσω του έρχονται χειρότερα αν το αποτρέψεις. Και τότε τ' άστρα κλαίνε". "Κλαίνε; Γιατί;" "Κλαίνε για μας!" Ο σαραντάρης Ελληνοαμερικανός έμεινε σιωπηλός. Η δεκαεπτάχρονη Ρουμάνα τσιγγάνα τον κοίταζε σοβαρή... Πενήντα χρόνια μετά, η μοίρα έμελλε να παίξει με τις ζωές δύο νέων ανθρώπων. Του νεαρού επιτυχημένου Ελληνοαμερικανού Στέφανου και της όμορφης, μυστηριώδους Κασσάνδρας. Η μοιραία συνάντησή τους άλλαξε τραγικά τη ζωή τού Στέφανου, γιατί η Κασσάνδρα θέλησε ν' αλλάξει αυτό που έγραψαν τ' άστρα. Όταν όμως κλαίνε τ' αστέρια...