Αβραμίδης, Όμηρος: Ακριβή κληρονομιά

Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα [DDC: 889.3] Κυπριακή πεζογραφία - Μυθιστόρημα [DDC: 890.564 5] Ένα χαμόσπιτο και δίπλα του μια πολυτελής βίλα. Στο χαμόσπιτο μεγάλωνε ένα εξάχρονο αγόρι. Ο Βασίλης. Στη βίλα ένα εξάχρονο κορίτσι. Η Ελίζα. Μεγάλωσαν και χάθηκαν. Στη ζωή του ο Βασίλης είχε μάθει να δίνει. Η Ελίζα είχε μάθει να παίρνει. Στην πορεία ο Βασίλης γινόταν όλο και πιο πλούσιος. Η Ελίζα όλο και πιο φτωχή. Οταν η μοίρα τούς ξανάφερε σ' επαφή, εκείνος ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, εκείνη πάμφτωχη κι εγκαταλειμμένη από τον άντρα της. Ο Βασίλης έτρεξε να τη βοηθήσει, και τότε ένιωσε να ξυπνά μέσα του η παλιά, κρυφή, ανομολόγητη αγάπη που είχε πάντα για την παλιά του γειτονοπούλα. Ανάμεσα στο Βασίλη και την Ελίζα, ένα τρίτο πρόσωπο κρατάει την ανάσα του και καρδιοχτυπά. Είναι η Λουκία, η μέλλουσα γυναίκα του Βασίλη.