Μπράτσος, Άγης: Πρώτο φως

Υπάρχουμε για να θέτουμε ερωτήματα, αλλά δεν είναι πάντα ζητούμενο οι απαντήσεις. Αναζητώντας την πηγή του αναπάντεχου μαθαίνεις να μη φοβάσαι την επιθυμία. Κι όμως φαίνεται σχεδόν αφύσικο να νιώσεις τι είναι αυθεντικό και σου ανήκει ώστε πια να μην το πολεμάς. Αλήθεια, πώς γεννιέται μια ιδέα ή μια ιστορία; Στο ποίημα «Όλα γνωστά» ένας νέος άντρας, με το βλέμμα του δεκάχρονου παιδιού που ήταν την εποχή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αντιστέκεται στον κρυμμένο χρόνο και ξανακερδίζει την αθωότητα. Μήπως, άραγε, ελευθερία δεν είναι η άνοδος στο φως αλλά μια κάθοδος στο πιο κυτταρικό σκοτάδι; Η ενότητα «Άκεα» συγκεντρώνει ποιήματα για τη μνήμη που ξέρει καλά το σώμα. Οι εραστές ριγούν για τα αινίγματα και με παυσίπονες υπερβολές ανοίγονται στην αγάπη που σκοτώνει λυρικά. Στην ίδια ενότητα υπό τον τίτλο «Κι αίφνης Ηράκλειτε» ένας ποιητικός διάλογος με τους στοχασμούς του προσωκρατικού φιλοσόφου, μια δίψα αρχέγονη για τη σωτήρια πολυτέλεια τώρα να ζεις. Στην τρίτη ενότητα «Πρώτο φως» μέσα στο άγρυπνο παιχνίδι πατέρα και παιδιού εισχωρούν η εξουσία, ο φόβος, η νοσταλγία, τα ζωτικά ψεύδη και η αποκάλυψη πως η ομορφιά είναι κεντρί για βίωμα. Γι’ αυτό θα ζούμε πληγωμένοι. Η τελευταία ενότητα «Μουσική για την Emily» περιλαμβάνει ποιήματα για την πολύτροπη βία, αλλοτινή και σύγχρονη. Κοινός άξονας της συλλογής «Πρώτο φως» είναι η μυστική ανθοφορία που διασπά σαν φαντασμαγορία τη φθορά. Ο Άγης Μπράτσος γεννήθηκε το 1963 στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Το 1990 γράφτηκε στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Το Πρώτο Φως είναι η έβδομη ποιητική του συλλογή. Εκδ. Κέδρος