Αλεξάνδρου, Γιάννης: Απλά σ' αγαπώ

Η Αθηνά ένιωθε μια πληρότητα ψυχοσωματική. Η αγάπη άφησε το κορμί της λυτό και την ψυχή της ελαφριά. Έδωσε τόσα πολλά αυτή τη νύχτα η Αθηνά. Οι πρώτες στιγμές αγάπης. Το βράδυ που πέρασε, οι δύο εραστές γεφύρωσαν μια ζωή μέσα σε λίγες ώρες. Η Αθηνά του δόθηκε διάφανα, δεν κράτησε τίποτα κρυφό από τους πόθους ή τα όνειρά της. Έσπασε τα φράγματα και ζήτησε το απαλό φως της κάμαρας ανοιχτό. Ξεπέρασε την ντροπαλότητα, ξεπέρασε τις αναστολές, έσβησε στα χέρια του. Ήταν σαν να έκανε έρωτα για πρώτη φορά, γιατί αγαπούσε για πρώτη φορά. Λαχταρούσε εκείνος να βλέπει στο πρόσωπο και τα μάτια τι της προκαλούσε. Δεν ήθελε πια να του κρύβει τίποτα. Επιθυμούσε στις στιγμές της κορύφωσης να ψάχνει μέσα της, να ξέρει τα πάντα γι' αυτή. Τι κι αν γινόταν άσχημη ή κτηνώδης; Ήταν αληθινή και το ξεγύμνωμα του εαυτού της έφερε τη λύτρωση... Οι περιπέτειες των δύο εραστών μπερδεύονται με όσα νιώθουν. Αγάπη με ένταση, νίκες και ήττες με φόντο τον αστραφτερό κόσμο της Εκάλης και την πανέμορφη ελληνική φύση με τα δαντελένια ακρογιάλια της. Τα αναγεννησιακά κτίρια της Φλωρεντίας, χαμένα στην ομίχλη του ποταμού Άρνου, γίνονται θέατρο για στιγμές χαράς ή οδύνης. Μες στις στοές της Γκραντ πλας των Βρυξελλών κρύβονται επικίνδυνα μυστικά...