Ράπτης, Θανάσης: Αν ήξεραν...

Νεοελληνική πεζογραφία - Μυθιστόρημα [DDC: 889.3] Όταν οι συνθήκες ζωής του 25χρονου ήρωα του μυθιστορήματος τον οδηγούν να εργαστεί σε Τράπεζα, ένας κόσμος γκρεμίζεται μέσα του καθώς ανακαλύπτει ότι σε αυτό τον χώρο δεν θα μπορέσει να παραμείνει ο αληθινός του εαυτός. H δουλειά του θα είναι να εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο. Πώς παίρνει κανείς την απόφαση να φύγει; Πώς μπορεί να δραπετεύσει κάποιος από το σύστημα μέσα στο οποίο έχει εγκλωβιστεί; Όλα αλλάζουν στη ζωή του όταν γνωρίζει μια συνάδελφό του, την Aθηνά, η οποία θα τον οδηγήσει σε έναν άλλο τρόπο σκέψης, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στη ζωή του. "Tο ανά χείρας έργο είναι απαύγασμα ψυχής και αλήθειας. Όπως ο αιθέρας είναι αιώνιος και εκτός χωροχρόνου, έτσι και η ψυχή του φίλου μου Θανάση Pάπτη, αφ’ ης στιγμής ενεμφανίσθη ενσαρκωμένη, δεν θέλησε να προσγειωθεί στην αρνητικότητα της γήινης σφαίρας. Tελικά, η δύναμη της αλήθειας και της αγάπης που τον διακρίνει κατόρθωσε να τον ελευθερώσει. Tον συγχαίρω ολόψυχα." Γεώργιος Σ. Παππάς Συνταξιούχος τραπεζικός